مشکلات چشمی

دور بینی؛ علل، علائم، تشخیص و درمان

 

دور بینی (Hyperopia):

دور بینی (Hyperopia) یکی از شایع ترین مشکلات انکساری چشم است. در این عارضه، نور به جای تمرکز روی شبکیه، در پشت آن متمرکز می شود و اشیاء دور واضح تر از اشیاء نزدیک دیده می شوند. این مشکل می تواند در هر سنی رخ دهد، اما اغلب در دوران کودکی تشخیص داده می شود.

علل دور بینی:

  • کوتاه بودن کره چشم: در افراد دوربین، کره چشم نسبت به قدرت انحنای قرنیه و عدسی کوتاه تر است. این امر باعث می شود که نور به درستی بر روی شبکیه متمرکز نشود و اشیاء نزدیک تار دیده شوند.
  • سابقه خانوادگی: اگر سابقه خانوادگی دور بینی دارید، احتمال ابتلا به این عارضه در شما بیشتر است.
  • برخی از بیماری های چشمی: برخی از بیماری های چشمی، مانند آب مروارید و کاتاراکت نیز می توانند باعث این مشکل شوند.

دور بینی چگونه شکل میگیرد؟

علائم دور بینی:

  • تاری دید در دیدن اشیاء نزدیک: شایع ترین علامت دور بینی، تاری دید در دیدن اشیاء نزدیک است. افراد دوربین ممکن است برای خواندن، کار با کامپیوتر یا انجام کارهای دقیق به مشکل بر بخورند.
  • خستگی چشم، سردرد و دوبینی: خستگی چشم، سردرد و دوبینی از دیگر علائم شایع دور بینی هستند. این علائم ممکن است به خصوص در اواخر روز یا بعد از انجام فعالیت های طولانی مدت بصری، مانند مطالعه یا کار با کامپیوتر، بدتر شوند.
  • انحراف چشم در کودکان (استرابیسم): در برخی از کودکان دوربین، عضلات چشم به درستی با هم کار نمی کنند و این امر منجر به انحراف چشم (استرابیسم) می شود.
  • پلک زدن زیاد و مالیدن چشم ها: پلک زدن زیاد و مالیدن چشم ها می تواند از دیگر علائم دور بینی در کودکان باشد.
  • اشکال در تمرکز و توجه: برخی از کودکان دوربین ممکن است در تمرکز و توجه به مشکل بر بخورند.اگر شما در دیدن اشیا نزدیک، خواندن چیزی یا کار کردن با وسیله ای از نزدیک دچار مشکل هستید باید برای بررسی مشکل دور بینی به متخصص بینایی سنجی مراجعه نمایید.

    این مشکلات ممکن است نشان دهنده ی آن باشند که شما دچار پیر چشمی شده اید که در افراد دوربین زودتر از سایر افراد خود را نشلان می دهد.

تشخیص:

  • معاینه چشم: اولین قدم برای تشخیص، معاینه کامل چشم توسط اپتومتریست یا چشم پزشک است. در این معاینه، متخصص چشم قدرت بینایی شما را با استفاده از نمودارهای چشمی و سایر ابزارها اندازه گیری می کند.
  • تست های بینایی سنجی: اپتومتریست یا چشم پزشک ممکن است از تعدادی تست بینایی سنجی برای ارزیابی بینایی شما استفاده کند. این تست ها می توانند به تعیین شدت دور بینی شما کمک کنند.

درمان:

  • عینک های محدب: رایج ترین روش درمان دور بینی، استفاده از عینک های محدب است. این عینک ها با خم کردن نور به گونه ای که بر روی شبکیه متمرکز شود، به بهبود بینایی شما کمک می کنند.
  • لنزهای تماسی: لنزهای تماسی نیز می توانند برای درمان دور بینی استفاده شوند. لنزهای تماسی مانند عینک های محدب، با خم کردن نور به گونه ای که بر روی شبکیه متمرکز شود، به بهبود بینایی شما کمک می کنند.
  • جراحی های انکساری چشم: در برخی موارد، جراحی های انکساری چشم می تواند برای درمان دور بینی استفاده شود. این جراحی ها با تغییر شکل قرنیه یا عدسی چشم، به تمرکز نور بر روی شبکیه کمک می کنند.

نتیجه گیری:

  • به خاطر داشته باشید که این مشکل قابل درمان است و با استفاده از عینک، لنزهای تماسی یا جراحی می توان بینایی افراد را به طور قابل توجهی بهبود بخشید.
  • معاینات منظم چشم برای افراد در تمام سنین، به ویژه برای کودکان و افراد دارای سابقه خانوادگی، مهم است.
  • تشخیص و درمان زودهنگام می تواند به جلوگیری از مشکلات بینایی در آینده کمک کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *